اونه بغله کونم سر و دیمه حیسابی خوشادَم. جه قرآنه جیر ردّه کنم، اونی پوشتَ سر آب فوکونم، باذون اونی قدو قامته، سربازی لیباس میان تماشا کونم تا کی دورابَه. می چوم وا تَلَس بوکوده هتو رافایی بئسه تا ایواردم بایه مورخصی. هسا دِ بشم می برارا زنگ بزنم می پیر مارهِ کا چن روز باوره می ور.

برگردان:

دلتنگی

بغلش می کنم. حسابی سر و صورتش را می بوسم. از زیر قرآن ردش می کنم، پشت سرش آب می ریزم، بعد قد و قامتش را در لباس سربازی تماشا می کنم تا دور شود. چشمم باید آماس کرده همینطور در انتظار بماند تا دوباره به مرخصی بیاید. حالا بروم به برادرم زنگ بزنم مادر پیرم را چند روزی بیاورد نزد من.