ایواردم
وارش
اَمرا هیستا کونه
اَمی دیماَ خوشاده،
واروخه
ناخوشی پاماله یاَ
ابواردم
نم نم واره
بال به بال قدم زنه
اَمی مراَ
آسمانَ برکتَ
فوکونه اَمی سراَ،
ایواردم راه دکفه
خانانه دلّاکو زنه،
رافا بئسا چومانه
برق تاوده،
فورانه
فوخوس بیگیفته خواباناَ
…
بار دیگر
باران ما را خیس می کند
می روبد
جای پای ناخوشی را
بار دیگر
نم نم می بارد
دست در دست قدم می زند
با ما
برکت آسمان را
بر سرِ ما می‌ریزد
بار دیگر راه می‌افتد
کوبه‌ی در خانه ها را می‌زند
چشم های منتظر را
برق می‌اندازد
می رماند(فراری می دهد)
خواب های بختک زده را
