انار

  چرا هر چی من می گم تو فقط می گی “انار، انار”! زبونت را زنبور نیش زده؟ از موی سفیدت خجالت نمی کشی؟ از این دو نخ شفید! تو مگه خواهر و مادر نداری؟ بازم می گه “انار”. چرا باید صدامو بلند نکنم؟ می ترسی همسایه ها بشنوند؟خب بذار بشنوند، تو یکی دیگه برام از فرهنگ آپارتمان نشینی حرف نزن! اگه حالیت بو، این غلطو نمی کردی! منه بدبختو بگو تازه رسیدم خسته و کوفته، اومدم دراز بکشم رو کاناپه که یه کم آرامش بگیرم،زن و بچه ی خودت بودن، اگه یهو می دیدن دوتا چشم نامحرم، مث دزادا، میخ اونا شده، زهره ترک نمی شدند؟ها؟ ادامه خواندن انار

انار دار/ درخت انار

چَره هر چی من گَم تو فقط همش گی ” انار، انار”! تی زباناَ گرزک بگَشته؟ جه تی سیفیده مو خجالت نکشی؟، جه تی دو خاله شیفید! تو مگرمار و خاخور ناری؟ بازم گِه ” انار”. چره وا می صدایا بولنده نوکونم؟ ترسی همسادان بیشتاوید؟ خاب بدار بیشتاوید، مره جه آپارتمان نیشینی فرهنگ، تو اِی نفر دِه حرف نزن! اگر تراَ حالی بوبوسته بی، اَ غلطاَ نوکودی کی! منه بدبختاَ بوگو تازه فارسِم خسته و کوفته،  باموم درازاَ کشم کاناپه رو کی ایبچه آرامش بیگیرم، تی زن و زای بوبوسته بید، ایوارکی بیده بید دو تا نامحرمَ چوم، دوزدانه مانسان، اوشانه فاندره، زهله ترک نوبوسته دیدی؟ هاَ؟ ادامه خواندن انار دار/ درخت انار

همین است زندگی

زندگی همین صبح است
همین درخت چنار
در قاب پنجره
همین کبوتری که نشسته
روی بالکن خانه
و بوسه ی صبحگاهی زنم
که برای رفتن به کوه
آماده می شود
و چون
پای رفتن
با او را ندارم
کمی غمگین است
زندگی همین غم زیبا ی کوچک است

 

 

نگاره: ‏زندگی همین صبح است<br />
همین درخت چنار<br />
در قاب پنجره<br />
همین کبوتری که نشسته<br />
روی نرده ی بالکن خانه<br />
و بوسه ی صبحگاهی زنم<br />
که برای رفتن به کوه<br />
 آماده می شود<br />
و چون<br />
پای رفتن با او را ندارم<br />
کمی غمگین است<br />
زندگی همین غم زیبا ی کوچک است‏

چی بوبوسته هسا!/ چی شده حالا!

بوگوفتم دو هیزار تومن داری فادی مرا! گِه کی آخر دو هیزار تومن نی پوله! باذون راه دکفه شِه. خاستیم بگم تراَ یاد ایسه تی پهر، او سالَ پیله برفی، خانه جاَ تراَ بیروناَ کوده! من تراَ باوردم می پهره خانه. هسا دو هیزارتومن واسی، می  رویا زمین تاودی! کم ترا محبت بوکودم. می مآر تره کم بنا! می خاخورا بوگو، چنقد تی خاطرا خاستی. ادامه خواندن چی بوبوسته هسا!/ چی شده حالا!

نوکوده کار/ کارِ نکرده

خو جورابا کی شوستاندره، خو لیباساَ کی فیچاله، کفشَ کی واکس زنه، سوکوله نخانده بو جه خاب ویریزِه، موسترایاَ کی برق تاوده ، یَقلَوی یا کی گیره مُقسّمه غذا جلو، سربازی تختَ سر کی درازاَ بِه، خانه و خو اوتاقاَ خاطر آوره. صلات ظهر کی بیداراَ بوستی و غُرغر کودی، می جوراب کو! می شلوار چَره اطو ناره! غذا چره سرده! سَسَه! شوره! تورشه!

بمانسته مورخوصی کی بشه، خو مآره رویاَ چوطو وا نیگاه بوکونه! نانه کی مآره چوم اونی رافایی ره تلس بوکوده رایاَ فاندره.

برگردان: ادامه خواندن نوکوده کار/ کارِ نکرده