واخَب نئی؟
تی همسادانه گَبه ایپچه گوش بدن
تام بزن کمتر بوگو!
فارسی:
متوجه نیستی؟
به حرف های همسایگان کمی گوش بسپار
سکوت کن کمتر بگو!
اَرسو دریا
می چومَه چالکایه نیگا نوکون
ایتا جولفه دریا جوخوفته نَهَه
اَرسو جَه
فارسی:
گودی چشمم را نگاه نکن
دریایی عمیق مخفی شده
از اشک
آینه
جوخوس بازی کوداندری؟
پیدا کونم ترا
می بشکسته آینه جه
فارسی:
قایم باشک بازی می کنی؟
پیدایت می کنم
در آیینه شکسته ام
گولاز / غرور
هَتو کی بوبوخوستم
مرا وِلَه کودی
گولاز نوکون
جَه گول که بِختر نئی
تی خوشگیلی هَه چند روزه
فارسی:
تا که پوسیدم
رهایم کردی
مغرور نباش
از گل که بهتر نیستی
زیبایی ات همین چند روز است
تابلویی از خسرو روشن
بِدوز
نیشتر کی بی
نخ جوکودنه م یاد بیگیر
چنقد بودوج وادوج بوکونم
می پاره پوره دیله
فارسی:
نیشتر که بودی
سوزن نخ کردن هم یاد بگیر
چقدر دوخت و دوز کنم
قلب پاره را
تابلوی نقاشی از خسرو روشن
بگول بامو روخان (رودخانۀ به وجدآمده)
بگول اَیه سیفید رود
تی سایه جان بزنه
بسو دگانی مرا
روخانه وِر بزنم
فارسی:
به شوق می آید سفیدرود
از در آغوش گرفتن سایه ات
به هوس می اندازی
عرض رود را شنا کنم
فرشته
برو نوا زن تی پروباله
دانم کش کشانه رو جا داری
فارسی
به رخ نکش پروبال ات را
می دانم که در کهکشانها جا داری
حراج
غول غوله دکفته بازار
او وقت کی طبقه سر بنایی
تی دیله
فارسی:
در بازار غلغله ای راه افتاد
وقتی که روی طبق گذاشتی
قلبت را
عروس تماشا
بج بینی تومامه بوسته نوبوسته،
گیشه خانه، غول غوله یه
زاما خانه، ولوله
بج کی بوجور بامو
گیشه تماشا، مزه داره
گیلانه دیهاتانه جه
فارسی: ادامه خواندن عروس تماشا
تفاوت
گَمَه:
توقایی پیری، سر زَنه به روسوایی
گِه:
پیری و جوانی ناره
پیرا جوانه کونه
راست گی اَ توفیره داره
فارسی: ادامه خواندن تفاوت
بکفته(افتاده)
رخشنه نیگیر مرا
تی بکفته یم
توقایی، می رسوایی طشته، تاودا صحرا تان
فارسی:
مسخره ام نکن
افتاده ی توام
عاشقی، طشت رسوایی مرا به صحرا انداخته(طشت رسوایی مرا به صدا درآورده)
نازکه دیل
می دیل اَ روزانه خیلی تن دَپر کونه
چی بئسی
چی نئسی
فارسی:
دلم این روزها خیلی می لرزد
چه باشی
چه نباشی
کمی نگاه کن
واکوده کورا مانی
همه جیگا، نیگاه کونی
هَندِه هیچه نید‌‌‌‌‌‌‌‌ینی
فارسی:
نابینای با چشم باز را می‌مانی
همه جا را نگاه می کنی
ولی هیچ چیز را نمی بینی
کمین بئسه بامان
او چوم که خروس خوانه وقت
سیفیدی بزه نزه
واووستی امیده جه
هنی فونکونه ده ارسو
ایفطاره سفره حسرته ره
قدره شبانه میان
کمین بئسه بامانه جیر
**
فارسی: ادامه خواندن کمین بئسه بامان
بج
بجم من
بج
طلا کی گیدی منم
اگر مره خب بکارید
خب بدارید
هیزار هیزار آدمیزاده شکمه
سِرَه کونم
فارسی: ادامه خواندن بج
ویریس
نازکه کولوشه کی دسته بوکونی و تاب بدی
بِه ویریس
ایتا سفت لافند مانستان
پارا کودن دِ نشا به راحتی
ویریس، می جانه گیلکی جَه، امر به ویریشتنه م کونه
ویریس و جان پایی نوکون
کار، تره دوخانه
فارسی:
“ویریس”
کاه نازک را که دسته کنی و ببافی
می شود ویریس(طنابی از ساقه های برنج)
چون طنابی محکم
دیگر نمی شود به آسانی پاره اش کرد
ویریس به گیلکی عزیزم امر به برخاستن هم می کند
برخیز و تن پروری نکن
کار تو را می خواند
ناجه/ آرزو
فچم فچم، عصا به
دس
کنار کناراَ شوندَرَه
فامج فامج، او کونجَه جَه
اَ کونجَه جَه
ولکی جوانه فاندیرَه
ترجمه فارسی: ادامه خواندن ناجه/ آرزو
می ور بئس
سبزه روخان کول، گول ناره
تره کم داره
جه می ور تکان نوخور
وَهَل اَ تابلو هم سبز بمانه
هم خوش آب و رنگ
ترجمه فارسی: ادامه خواندن می ور بئس
زندگینامه دکتر معین
همزمان با بزرگداشت دکتر معین، خانه فرهنگ گیلان فیلم مستند «یادآر زشمع مرده، یادآر» (زندگینامه ی دکتر معین) را به نمایش می گذارد. این برنامه چهارشنبه 14 تیر 91 از ساعت 18 در سالن اجتماعات مرکز بهداشت رشت و با حضور کارگردان فیلم و خانواده ی دکتر معین برگزار می شود.
دکتر محمد معین در روز ۹ اردیبهشت ۱۲۹۷ در حوالی رشت به دنیا آمد. پدرش شیخ ابوالقاسم از روحانیان شهر بود. بر طبق صفحهٔ اول دستخطی که وی دربارهٔ زندگی خود نوشته، تاریخ تولد وی ۱۷ رجب سال ۱۳۳۲ (قمری) برابر با ۲۱ جوزای سال ۱۲۹۳ است. در متن دانشنامهٔ دکتری سال تولَد وی ۱۲۹۱ ذکر شده‌است. ولی در نوشتهٔ قاب‌شده‌ای که در خانهٔ وی و در اتاق کارش به دیوار آویخته‌است تاریخ تولد او دوشنبه ۹ اردیبهشت ۱۲۹۷ نوشته شده‌است. ادامه خواندن زندگینامه دکتر معین
زوار
چاووشي بخوان
مره
شوندرم بجارسر
زيارت تازه بج
جوكول، سوغات
آورم تي ره.
ترجمه فارسي: ادامه خواندن زوار