اَی زمین
ترا دیل آیه
عاشقانَ دیله بَپرکانی
برگردان:
ای زمین
چطور دلت می آید
دل عاشقان را بلرزانی
اَی زمین
ترا دیل آیه
عاشقانَ دیله بَپرکانی
برگردان:
ای زمین
چطور دلت می آید
دل عاشقان را بلرزانی
ایتا خشکه شاخه، تک دکفته تَرَه شاخانه میان. چنار دار، خو تکلیفه نانه. شایدم پارساله یاد آوره کی هَه شاخه، چی خُرّم و سرسبز بو و هسا اونه چشمَ جه پرپر کرا بِه.
تازه ولگانه مرا اونه خُب واپوشانه. اینگاری خو بمرده زاکه کشه گیفته. اگر بتانسته بی چی چی نِه نَا دوخادی کی بایید هَه شاخه سرم بازی بوکونید. هنی امید داره خشکه شاخه، زپه بزنه.
سنگ و آجر ناره
هرجا کی بهار بخایه
گل و سبزه واکاره
می جانَ گیلانَ میان
برگردان:
سنگ و آجر ندارد
هرجا که بهار بخواهد
گل و سبزه می نشاند
در گیلان جان من
عید،
هَه دو سه روز کی نیه
هر وخت بایی می وَر
اووَخت عیده
چی خودت بایی
چی تی خیال
برگردان: ادامه خواندن همیشک عید
بهار
تی اخلاقَ داره
روزان، تابستانه
شبان، زمستان
خدایه شکر خزان ناره
برگردان: ادامه خواندن بهاری اخلاق
آفتاب بیرون نزه
می چوم وازه
قرارداد دوسته داره
خورشید مره
زودتر از اون
تی رویه فاندره
برگردان: ادامه خواندن صبح
حاج حاجی پرَگیفته دوواره،
چی چی نِه خوشه گیفته
بهاره
دوخانید همه تانا،
جه هر جا
جغلان ویریزید
عید بامو
خوابَ جه جیویزید
عید بامو
برگردان: ادامه خواندن عیدبامو/ عید آمد
از خواب کی ویریشتم می کمر خیلی درد کودی. ایپچه نرمش بوکودم مطابق دستوری کی فیزیوتراپ فادابو.
دیمه کی بوشستم بوشوم آشپزخانه، بیدم می زنانه، ناشتایی مفصلی حاضره کوده. دِ پنیر، دِ خیر باشد مغزگردو، هو اغوزمغز پدربابایی، دِ سبزی خوردن، مرغانه، تازه نان. خلاصه به تمام و کمال مایه بنابو.
بینیشتیم دوتایی حیسابی صیحانه بخوردیم.
تا باموم بگم تی دس درد نکنه، بوگفت:
ائو، چی حرفی ایسه تو زنی، می وظیفه یه!
تا باموم بگم اختیار داری خانم جان، بوگفت:
ویریز! تی شکم کی سیرا بوسته خدایه شکر! ویریز بیشیم بازار ایپچه خرت وخشال فیگیریم تا عید نامو، تا گران ترَ نُبو!
فقط آجیل و گوشت و مرغ. کفش و لباس تی پیشکش!
….
ویریشتم. چی ویریشتنی، ستونَ فقرات می شین تیر بکشه.
برگردان: ادامه خواندن صبحانه
وازه ولنگَ دره می دیل
عید صبح
تی خوشا دهنه رِه
برگردان:
شیطنت می کند دلم
صبح عید
برای بوسیدنت
ملیجکانَ جیک جیکَ ایشناوی
بهارا اَورداندرید
تی پابوس
برگردان:
جیک جیک گنجشکان را می شنوی
بهار را می آورند
به پا بوسی ات
ضرب گیفتاندره
بامانه سر
دشت و دامانه سر
بهاراَ،
پیشا شو
وارش.
چاووشی بخوانید
برگردان: ادامه خواندن پیشاشو/استقبال
می اَمونه رِه
پوسته ایشکنی
یا
تی شونه رِه
برگردان:
برای آمدن َم
بشکن می زنی
یا
برای رفتن َت
جخطره ندایی مره
دانم
جه تی کم محلی معلومه
برگردان:
از یاد نبرده ای مرا
می دانم
از کم محلیَ ت پیداست
کوتاه گیلکی/ برگردان را پایین تر بخوانید/
بی بیشته خروس بوبوم
تی کم محلی واسی
دانی!
می دیل خوشه که مجنونم
تی لیلی کردکارانه خانی
برگردان: ادامه خواندن ناز
تره رفاقت حالی بو!
که حقه ناحق بوکودی
ناکسانه حلق دوکودی
خلقه کولایه اوسادی
تی آبرویه فوکودی
تره رفاقت حالی بو؟
برگردان: ادامه خواندن نا رفیق
چادره جه خو کمر واکونه، نیشینه آشپزخانه میز پوشت، صندلی سر، چایی دوکونه نعلبکی میان و فو زنه و هورت کشه. خانم گِه: خسته نباشی مشته خانم! ناهاره وقته، تره پلا خوروش دوکون بوخور!
چادره دووارده خو کمر دوده و گِه: مره گوشنه نیه، اگر ایجازه بدید ببرم خانه بوخورم.
شونه وقت، خانم، تیانه بتپسته، پلاخوروش دوکونه. شاید دانه کی مشته خانمه گولی یه، غذا بیجیر نیشه بیدونه اونه مردای کی چند ماهیه خانه نیشین بوبو.
برگردان فارسی: ادامه خواندن خانم
می تام زئنَ وا بدن
می چوم،
ای دونیا گب داره
فاندیر مرا
برگردان:
سکوتم را رها کن
چشمم،
یک دنیا حرف دارد
نگاهم کن
ممنوع السفر بوبوم
تی خیالَ خانی
کویه بوشوم کویه نوشوم
خودت دانی
برگردان:
ممنوع السفر شدم
به خاطر خیال تو
کجا رفتم و نرفتم
خودت می دانی
جغله هتو کی خو ماره دسته داره، واگرده هی مرا نیگا کونه. هی نیگاه کونه. ول کونَ م نیه. هیچیَ م نیگه. نه مره، نه خو ماره. دوره به و جه خیابانه پیچ، رده به. ایتا نفس راحت کشمه. ولی اَ بستنی، مره کوفته بو.
شب،
پرپر زنه
او وقت کی
تی چومه واکونی
برگردان:
شب،
پر پر می زند
آنگاه که
چشمهایت را می گشایی