شب دکفته. مشتری دِ پیدا نیه. چنتا
دسته سیرَبرگ و تربچه، دونه سانه مورغانه، جه امروزَ بار بمانسته یه دوکونه
زیبیل َ مئن. چادرَ جه کمر واکونه خوسر نهه. خوره گِه:
خودا بوکونه پلا، نهاره جه بمانسته بی. سیرابیجه اَمرا، جغلان دوست داریدی.
برگردان: ادامه خواندن بازارمج
ایتا خشکه شاخه، تک دکفته تَرَه شاخانه میان. چنار دار، خو تکلیفه نانه. شایدم پارساله یاد آوره کی هَه شاخه، چی خُرّم و سرسبز بو و هسا اونه چشمَ جه پرپر کرا بِه.
تازه ولگانه مرا اونه خُب واپوشانه. اینگاری خو بمرده زاکه کشه گیفته. اگر بتانسته بی چی چی نِه نَا دوخادی کی بایید هَه شاخه سرم بازی بوکونید. هنی امید داره خشکه شاخه، زپه بزنه.
از خواب کی ویریشتم می کمر خیلی درد کودی. ایپچه نرمش بوکودم مطابق دستوری کی فیزیوتراپ فادابو.
دیمه کی بوشستم بوشوم آشپزخانه، بیدم می زنانه، ناشتایی مفصلی حاضره کوده. دِ پنیر، دِ خیر باشد مغزگردو، هو اغوزمغز پدربابایی، دِ سبزی خوردن، مرغانه، تازه نان. خلاصه به تمام و کمال مایه بنابو.
بینیشتیم دوتایی حیسابی صیحانه بخوردیم.
تا باموم بگم تی دس درد نکنه، بوگفت:
ائو، چی حرفی ایسه تو زنی، می وظیفه یه!
تا باموم بگم اختیار داری خانم جان، بوگفت:
ویریز! تی شکم کی سیرا بوسته خدایه شکر! ویریز بیشیم بازار ایپچه خرت وخشال فیگیریم تا عید نامو، تا گران ترَ نُبو!
فقط آجیل و گوشت و مرغ. کفش و لباس تی پیشکش!
….
ویریشتم. چی ویریشتنی، ستونَ فقرات می شین تیر بکشه.
برگردان: ادامه خواندن صبحانه
چادره جه خو کمر واکونه، نیشینه آشپزخانه میز پوشت، صندلی سر، چایی دوکونه نعلبکی میان و فو زنه و هورت کشه. خانم گِه: خسته نباشی مشته خانم! ناهاره وقته، تره پلا خوروش دوکون بوخور!
چادره دووارده خو کمر دوده و گِه: مره گوشنه نیه، اگر ایجازه بدید ببرم خانه بوخورم.
شونه وقت، خانم، تیانه بتپسته، پلاخوروش دوکونه. شاید دانه کی مشته خانمه گولی یه، غذا بیجیر نیشه بیدونه اونه مردای کی چند ماهیه خانه نیشین بوبو.
برگردان فارسی: ادامه خواندن خانم
جغله هتو کی خو ماره دسته داره، واگرده هی مرا نیگا کونه. هی نیگاه کونه. ول کونَ م نیه. هیچیَ م نیگه. نه مره، نه خو ماره. دوره به و جه خیابانه پیچ، رده به. ایتا نفس راحت کشمه. ولی اَ بستنی، مره کوفته بو.