بایگانی دسته: آثار هنری

صبحانه

از خواب کی ویریشتم می کمر خیلی درد کودی. ایپچه نرمش بوکودم مطابق دستوری کی فیزیوتراپ فادابو.

دیمه کی بوشستم بوشوم آشپزخانه، بیدم می زنانه، ناشتایی مفصلی حاضره کوده. دِ پنیر، دِ خیر باشد مغزگردو، هو اغوزمغز پدربابایی، دِ سبزی خوردن، مرغانه، تازه نان. خلاصه به تمام و کمال مایه بنابو.

بینیشتیم دوتایی حیسابی صیحانه بخوردیم.

تا باموم بگم تی دس درد نکنه، بوگفت:

ائو، چی حرفی ایسه تو زنی، می وظیفه یه!

تا باموم بگم اختیار داری خانم جان، بوگفت:

ویریز! تی شکم کی سیرا بوسته خدایه شکر! ویریز بیشیم بازار ایپچه خرت وخشال فیگیریم تا عید نامو، تا گران ترَ نُبو!

فقط آجیل و گوشت و مرغ. کفش و لباس تی پیشکش!

….

ویریشتم. چی ویریشتنی، ستونَ فقرات می شین تیر بکشه.

برگردان: ادامه خواندن صبحانه

خانم

چادره جه خو کمر واکونه، نیشینه آشپزخانه میز پوشت، صندلی سر، چایی دوکونه نعلبکی میان و فو زنه و هورت کشه. خانم گِه: خسته نباشی مشته خانم! ناهاره وقته، تره پلا خوروش دوکون بوخور!

 چادره دووارده خو کمر دوده و گِه: مره گوشنه نیه، اگر ایجازه بدید ببرم خانه بوخورم.

شونه وقت، خانم، تیانه بتپسته، پلاخوروش دوکونه. شاید دانه کی مشته خانمه گولی یه، غذا بیجیر نیشه بیدونه اونه مردای کی چند ماهیه خانه نیشین بوبو.

برگردان فارسی: ادامه خواندن خانم

پیاده رو/ یک داستان کوتاهِ کوتاه

جغله هتو کی خو ماره دسته داره، واگرده هی مرا نیگا کونه. هی نیگاه کونه. ول کونَ م نیه. هیچیَ م نیگه. نه مره، نه خو ماره. دوره به و جه خیابانه پیچ، رده به. ایتا نفس راحت کشمه. ولی اَ بستنی، مره کوفته بو.

برگردان: ادامه خواندن پیاده رو/ یک داستان کوتاهِ کوتاه