برای پرواز گابریل گارسیا مارکز ۲۸ فروردین ۹۳

سلام گابریل

صد سال دیگر

بازهم سلام می گوییم

به تو

صدها سال تنهایی

ما را مصمم تر کرده رفیق

برچسب‌ها: گابریل گارسیا مارکز, درگذشت

یک امشب

که پیش منی

چه زود تمام می شوم

هوای مدرسه دارد هنوز کودکی یم

دلم تنگ کلاس است و شور بچگی یم

صدای
تخته سیاه زیر گام های گچی

به آواز الفبا سرشته زندگی یم

کتاب تازه و
بابا که آب و نان می داد ادامه خواندن مهر نامه ←

یلدا پوشته سر

روز درازترَ بِه

چله شبَ راز هنه

فردا بخترَ بِه

فارسی:

پشت سر یلدا

روز بلندتر می شود

این راز شب چله ست

فردا بهتر می شود

“تقديم به مدير وبسايت پريا”

اسلحه را به زمين مي كوبد.

دختركان او را گلباران مي كنند.

سرباز در جستجوي نگاهي آشناست.

سرباز، وقتي گل را از دختر گرفت، نشست و به تصوير خود توي آب جويي كه از كنار تانك مي گذشت خيره شد.

(تقديم به وبلاگ گیله مرد ).

كف دست كوچكش را به طرف ماشين ها گرفت. هيچكس حتي بوق هم نمي زد. چند لحظه بعد با غرور، فرمان حركت داد. وقتي كه صف مدرسه اش، عرض خيابان را طي كرد.

یلدا!

ای شرمگین

از تیره ی تباه!

که چنین چرک می زند

در آبی آسمان من.

این تکه تکه روشنای روز ادامه خواندن یلدا! باز هم تو را می ستایم ←

چند روزي  هست كه در انتظار بارانم

حالا كه مي بارد، دلم گرفته.

اين آسمان هم از دست من به تنگ آمده

پس بگو چرا هر وقت نگاهش مي كنم،

به من اخم مي كند!

وقتی که پنجره را به روی چنار پیاده رو باز می کنی

و برگ های تازه زیر باران به تو سلام می کنند

و زندگی را می بینی

که آسان و آهسته توی جوی باریک خیابان جاری است

اینقدر سخت نگیر

هیچ چیز ابدی نیست.

پ.ف