4 دیدگاه در “شعرهای پارک- قصه 1”

1. میدونی چرا میگن” دلت دریا باشه”
   وقتی یه سنگو تودریا میندازی
   فقط برای چند ثانیه اونو متلاتم میکنه
   وبرای همیشه محو میشه
   ولی اون سنگ تا ابد ته دل دریا موندگاره
   وسعی می کنم مثل دریا باشم
   فراموش کنم سن… که به دلم زدن
   با اینکه سنگینی شونو برای همیشه روی سینه ام حس می کنم.

   پاسخ

2. سلام ,خوب هستین؟
   اول یه معذرت خواهی به خاطر تاخیرم!اگه استاد بفهمه کلی دعوام میکنه آخه اون همیشه سراین موضوع. به من تذکر میده,(من همیشه تاخیر دارم 😛 )میگه کار که از وقتش بگذره دیگه ارزش نداره که هیچ ارزش اون کارم کم میکنه.پس شرمنده به خاطر تاخیرم و مجدداخیلی خیلی ممنون.
   دوم این که استاد از شعر خیلی خوشش اومد و غرق در حس آمیزی شد که تووشعرخیلی هنر مندانه به کار برده بودین. واسه همین ازم خواست که حتما ازتون تشکر کنم که وقت گرانبهاتونو برای این کار گذاشتین.
   حالا هم از طرف خودم هم از طرف استاد ازت تشکر میکنم.ان شا الله یه روز بتونم جبران کنم.

   پاسخ

3. چشم حتما

   پاسخ

4. سلام و عرض ادب خدمت شما..
   خیلی زیبا بود.
   این تصویر زیبا هم زیبایی شو دو چندان کرده.
   زنده باشین.

   پاسخ