این ترانه قصه‌ای واقعی در میان ترانه‌های گیلانی ست که از داستان فولکلوریک زیبا و عاشقانه‌ای الهام گرفته.

ترانه «تی واستی» با اجرای بانو لعیا شمس، شعر و آهنگ جهانگیر سرتیپ پور و تنظیم حبیب اله بدیعی یک درام عاشقانه است که بر اساس عاشق شدن دو جوان به یک دختر شروع میشه. دختر  ما بین این دو جوان عاشق و شیدا یک نفر رو انتخاب میکنه.

جوانی که از طرف دختر انتخاب نشده بود، تصمیم می‌گیره به سمت خونه دختر، لشکرکشی کنه و در واقع “گیلأ کین کونه و جنگی اسبأ زین کونه…” یعنی ساز و کار آماده میکنه که دختر رو بدزده ولی در این کارزار شکست می‌خوره و اسیر میشه…

جوانی که مورد قبول دختر بود، بهش میگه می‌دونی چرا اون شکست خورد؟ برای اینکه به خاطر خواستن تو بود، برای عشق تو بود که خدا در این جنگ به من کمک کرد:

تی واستی گیل کین بوکوده، جنگی اسبا زین بوکوده

های دگاده پیش فوراده، تا مرأ بیگیره، جه من جانانا فاگیره

خودا نخاسته، اونی خاست مرا بپاسته

ولی من یه پیشنهاد دارم: دوست دارم “اونی بندا بورسینم” (اونو آزاد کنم) میدونی چرا..؟

چون من و اون “هم چوم بیم”… ما هر دو با یک چشم پاک به تو نگاه می کردیم…

ولی اگر بار دیگر بخواد قشون کشی کنه و یار جمع کنه و عقل خود را بکار نگیره (هوش دبازه) و دوباره بیاد برای بردن تو این دفعه دیگر سرش به دار خواهد بود.

از اینجا این ترانه را بشنوید و دانلود کنید:

تی واستی

لعیا شمس

تنظیم: حبیب اله بدیعی

تی واستی گیل کین بوکوده، جنگی اسبا زین بوکوده

های دگاده پیش فوراده، تا مرأ بیگیره، جه من جانانا فاگیره

خودا نخاسته، اونی خاست مرا بپاسته

هسا پا به زنجیره گِل ، جه خو زندگی سیره، دانم سیره گِل

باوردم آزاد ببه باز، شاد ببه باز، بورسین اونی بندا

چی بهتر بمانه زنده

دانی چی واستی ، می هم چوم بو ترا خاستی

اگر باز کولا کج بوکونه ، اوردکانا رج بوکونه

هوش دبازه پیش بسازه، پا نبه به پیمان

بایه تا ببه تی قوربان، کونم هو کارا، کی امید سر بدارا