در روز يکشنبه 22 دي ماه 1387مراسم اولين سالگرد در گذشت استاد احمد عاشورپور در مزار او واقع در بي بي حوريه برگزار شد.سپس در سالن مالاتا با سخنراني وشعرخواني و اعطاي تنديس عاشورپور به خانواده آن بلبل خوش آواز، نغمه هاي گيلکي ادامه يافت.حضور پر شور هنرمندان و هنر دوستان گيلاني از طيف هاي مختلف در اين مراسم از اهميت ويژ ه اي برخوردار بود. چنان که ناصر وحدتي خواننده و نويسنده ي سياهکلي که مجري مراسم هم بود به اين نکته، اشاره ظريفي کرد.او حضور اين جمع را در يک مکان فقط به خاطر شخصيت برجسته ي مهندس عاشورپور فقيد دانست، که مي تواند با شکل گرفتن عملي بنياد عاشورپور تداوم يابد.حسن خوشدل آهنگساز و نوازنده، در اين مراسم گارمان نواخت و سوز دل فزود.جکتاجي مدير مسئول مجله ي گيله وا متني را به گيلکي خواند واز عاشورپور به عنوان اين که چند نسل ترانه هاي او راهنوز زمزمه مي­کنند ياد کرد.گروه هاي کوهنوردي با دسته گل هاي زيبايي آمده بودند تا شخصيتي را پاس دارند که نغمه هايش همچنان ورد زبان کوهنوردان گيلان و ايران است. فرهاد مهرانفر فيلمساز برجسته ي گيلاني ، آزادي را دغدغه ي اصلي عاشورپور در ترانه ها و آهنگ هاي او دانست.مهرانفر فيلم مستندي را از عاشور پور دردست تدوين دارد . پور جعفر شاعر و نويسنده، ضمن خواندن غزلي از سايه ، از وجه ديگر شخصيت او نام برد ونقش او را در عرصه ي سازندگي  در امورکشاورزي و رتبه هاي بالاي مديريتي در کشت وصنعت مغان وساير واحدهاي بزرگ  تحت مسئوليتش ستود. بارور شاعر گيلکي سرا و از دوستان نزديک عاشور پور، محمد بشري شاعر و محقق برجسته گيلاني، موسي عليجاني آهنگساز ،آرياپاد شاعر ، روح انگيز خواننده ي سال هاي دور که مقيم سوئد است و چندين شخصيت هنري و …نيز در اين مراسم حضور داشتند. . فريدون پور رضا خواننده فولکلور گيلان در پايان نغمه ي سوزناکي سرداد. با آنکه به گفته ي خود او”عاشور پور شيفته شادي وعاشق زندگي بود”.