ما

ما همه انديشه هاي يک تنيم

تا که شيطان آمدو ما بي تنيم

گر که آن وحدت بجوئيم هر زمان

جمله يک انديشه و يک باطنيم

کثرت و وحدت تضاد ظاهر است

ور نه ما لاف رفاقت مي زنيم
29 ارديبهشت 85

همچنین بخوانید:   ابرم...برای بهزاد موسایی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *