وقتی که پنجره را به روی چنار پیاده رو باز می کنی

و برگ های تازه زیر باران به تو سلام می کنند

و زندگی را می بینی

که آسان و آهسته توی جوی باریک خیابان جاری است

اینقدر سخت نگیر

هیچ چیز ابدی نیست.

پ.ف